پلی وینیل الکل یک پلیمر مصنوعی محلول در آب است که کاربرد بسیار زیادی در صنایع شیمیایی مانند صنعت تولید کاغذ دارد. این پلیمر به راحتی در آب حل می شود و بیشتر برای تولید محصولات کاغذی استفاده می شود.
پلی وینیل الکل از پلیمریزاسیون پلی وینیل استات و سایر مواد شیمیایی به دست می آید. از نظر فنی فقط با وینیل استات ساخته نمی شود، زیرا واکنش آنها منجر به مخلوطی از مونومرها می شود. این ماده در صنایع غذایی نیز بسیار استفاده می شود و برای سلامتی کاملا بی خطر در نظر گرفته می شود.
پلی وینیل الکل یک ماده افزودنی در محصولات تمیز کننده خانگی نیز است. این پلیمر در مواد غذایی، می تواند عامل لعاب یا غلیظ کننده باشد. همچنین در پزشکی به عنوان روان کننده برای رفع خشکی یا تحریک چشم استفاده می شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این ماده، لطفا تا انتها با ما در این مقاله همراه باشید.
فهرست
روش تولید پلی وینیل الکل
از نظر تجاری، تولید پلی وینیل الکل با حل کردن پلی وینیل استات در مقداری متانول یا اتانول همراه با کاتالیزور و گرما انجام می شود. این عمل باعث جداسازی پلی وینیل الکل از محلول می شود. این پلیمر ماده اولیه برای ساخت بسیاری از پلیمرها است. این ترکیب شیمیایی به عنوان یک کمک پلیمریزاسیون امولسیونی، به عنوان کلوئید محافظ، برای ساخت پراکندگی پلی وینیل استات استفاده می شود.
کاربردهای پلی وینیل الکل
هنگامی که این پلیمر در آب حل می شود، به نوعی محلول کلوئیدی با کاربردهای صنعتی متعدد از جمله پوشش های کاغذی و چسب تبدیل می شود. تولید کنندگان از پلی وینیل الکل برای تولید فیلم های محلول در آب، چاپ پارچه، پلاستیک PVA برای بسته بندی مواد غذایی یا لیوان های یکبار مصرف استفاده می کنند.
از دیگر کاربردهای این ترکیب شیمیایی می توان به تولید چسب های چوب، پوشش های نساجی برای رنگرزی یا تکمیل منسوجات اشاره کرد. این پلیمر همچنین به عنوان امولسیفایر، غلیظ کننده و عامل شفاف کننده در محصولات غذایی استفاده می شود. علاوه بر این، می توان آن را در طول فرآیند رسوب الکتریکی در تونر دستگاه فتوکپی نیز استفاده کرد. همچنین برای ساخت وسایل پزشکی مانند کیسه های خون نیز استفاده می شود. سایر کاربردهای این پلیمر عبارتند از:
- این پلیمر در کاربردهای مختلف پزشکی مانند جایگزینی غضروف، لنزهای تماسی و قطره های چشمی استفاده می شود.
- در محصولات آرایشی و بهداشتی مانند ماسک های صورت استفاده می شود.
- به دلیل ویژگی پلیمریزاسیون امولسیونی می توان از آن در بخش کشاورزی استفاده کرد.
- این پلیمر به عنوان چسب در پوشش های کاغذی نیز استفاده می شود.
مزایای محصولات ساخته شده از پلی وینیل الکل
- این محصولات در برابر تجزیه زیستی و هیدرولیز در محیط مقاوم هستند.
- آنها مانند سایر پلاستیک ها در خاک تجزیه نمی شوند.
- برای محیط زیست خطرناک نیستند.
معایب محصولات ساخته شده از پلی وینیل الکل
- این محصولات در محیط زیست تجزیه نمی شوند.
- با انتشار گازهای گلخانه ای مانند دی اکسید کربن و متان در هنگام تجزیه توسط میکروارگانیسم ها باعث تغییرات آب و هوایی می شوند.
- قابلیت بازیافت پایینی دارند.
- به دلیل زیست تخریب پذیری کم به آلودگی محیط زیست کمک می کند.
- به دلیل محلولیت بالا در آب، به راحتی می تواند آبراه ها را آلوده کنند.
آیا پلی وینیل الکل برای انسان سمی است؟
این پلیمر برای انسان سمی نیست. با این حال، برخی گزارش ها نشان می دهند که مصرف زیاد آن می تواند باعث تحریک پوست و غشاهای مخاطی همراه با واکنش‌های آلرژیک مانند کهیر، درماتیت یا واکنش‌های شدید آنافیلاکتیک شود.
همچنین برخی از مطالعات نشان داده است که این ماده می تواند تغییرات کوچکی در سطح کلسترول ایجاد کند، بدون اینکه سایر اجزای شیمیایی خون مانند اسیدهای آمینه، تری گلیسیرید، فسفولیپیدها، گلوکز و نیتروژن اوره را تغییر دهد.
اثرات پلی وینیل الکل بر محیط زیست
این پلیمر برای زنبورها و پرندگان سمی نیست. با این حال، یک نگرانی وجود دارد که ممکن است آلاینده های آب این پلیمر را به فتالات تبدیل کنند، که ترکیبات بسیار مضری هستند.
این ترکیب شیمیایی زیست تخریب پذیر نیست و در طی فرآیند کمپوست هیدرولیز نمی شود. بنابراین، هیچ ارزش غذایی برای میکروارگانیسم ها ارائه نمی دهد. هنگامی که در محل های دفن زباله قرار می گیرد، به دی اکسید کربن یا آب تجزیه نمی شود.
از آنجایی که در طبیعت زیست تخریب پذیر نیست، بازیافت پلاستیک پلی وینیل الکل بسیار دشوار است. بازیافت کنندگان از یک روش بازیافت شیمیایی با استفاده از فرآیندی به نام دپلیمریزاسیون استفاده می کنند. در این فرآیند از اسید سولفوریک غلیظ برای تجزیه پلاستیک استفاده می شود.