استخرهای سرریز اغلب در پارک های آبی، هتل ها و استراحتگاه ها یافت می شوند. چنین مدل هایی توسط ناودان های به اصطلاح سرریز احاطه شده اند که به لطف آنها سطح آب با سطح و محیط ادغام می شود و در نتیجه جلوه زیبایی شناختی شگفت انگیزی ایجاد می کند که بدون شک مزیت آنهاست. شایان ذکر است که فرآیند نصب آنها پیچیده تر و گرانتر از استخرهای اسکیمر است.
در عین حال، مزیت آنها این است که تمیز نگه داشتن آنها بسیار ساده تر است. یک تفاوت ظاهری مهم بدون شک موضوع سطح آب نسبت به لبه ها است. سطح آب در مورد مدل های اسکیمر به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. علاوه بر این، آنها نیاز به تعمیر و نگهداری منظم دارند – ناودان سرریز که خاک را به مخزن انبساط و سیستم فیلتر منتقل می کند، باید تمیز شود. تنها با تمیز کردن مداوم ناودان ها، آب مخزن تمیز و قابل استفاده خواهد بود. این استخرها نیز برای ضدعفونی به قرص یا پودر کلر نیاز دارند.
فهرست
مقایسه استخر سرریز با سایر استخرها
استخرهای کفگیر محبوب تر هستند و نیازی به نصب مخزن اضافی ندارند که کار آنها را راحت تر می کند. آنها مجهز به کفگیر هستند، یعنی سوراخ های تخلیه مخصوص، که در قسمت بالایی مخزن قرار دارند. کفگیر مسئول حذف آلاینده هایی است که به سمت آنها رانده می شوند. این به لطف یک پمپ گردش آب امکان پذیر است که گردش مداوم و فیلتر کردن آب را تضمین می کند.
یک استخر سرریز گردش بهتری نسبت به مدلی با کفگیر دارد. علاوه بر این، با توجه به اینکه سطح آب در آنها ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر زیر لبه است، ممکن است رسوبات ناخوشایندی در فضای باریک بین سطح و لبه ظاهر شود که نیاز به تمیز کردن منظم دارد. عدم یکنواختی بین سطح و لبه ممکن است به مذاق افرادی که به تجربه زیبایی شناسی اهمیت می دهند خوش بیاید.