تیلوز از سلولز مشتق شده است، این پلی ساکارید که فراوان ترین بیوپلیمر در طبیعت است در دیواره سلولی گیاهان و همچنین در چوب و پنبه یافت می شود. تیلوز یک پلیمر زیستی است بنابراین، بسیاری از خواص آن به وزن مولکولی و درجه جایگزینی گروه های هیدروکسی اتیل یا هیدروکسیل در حلقه پیرانوز بستگی دارد.
این ترکیب به صورت پودری به رنگ سفید، زرد مایل به سفید یا خاکستری مایل به سفید، بی بو و بی مزه و رطوبت گیر است. همچنین نامحلول در حلال های آلی و دارای خواصی مانند غلیظ کننده، معلق کننده، چسبنده، امولسیون کننده، پخش کننده، نگهدارنده آب است.
فهرست
خواص فیزیکی و شیمیایی تیلوز
- فرمول: (C2H602) x
- جرم مولکولی: متغیر (پلیمر)
- حلالیت در آب: خوب
- دمای اشتعال خودکار: ۳۸۰ درجه سانتی گراد
- خطرات فیزیکی: انفجار گرد و غبار در صورت مخلوط شدن با هوا به صورت پودر یا دانه ای
- خطرات شیمیایی: با گرم شدن تجزیه می شود و بخارهای تحریک کننده تولید می کند.
- پایداری: پایدار و ناسازگار با عوامل اکسید کننده قوی، کلریدهای اسیدی، انیدریدهای اسیدی.
- هنگامی که مقدار pH در محدوده ۲-۱۲ باشد، تغییر ویسکوزیته کم است اما اگر از این محدوده فراتر رود ویسکوزیته کاهش می یابد.
فواید و خواص کاربردی مهم تیلوز
این ترکیب در آب سرد یا گرم محلول است، در اثر حرارت یا جوشیدن رسوب نمی‌کند. بنابراین آن را قادر می‌سازد تا طیف وسیعی از ویژگی‌های حلالیت و ویسکوزیته و همچنین ژل شدن غیر حرارتی داشته باشد.
یک ماده غیر یونی است که توانایی همزیستی با پلیمرها، سورفکتانت‌ها و نمک‌های محلول در آب، را دارد. از نظر ویسکوزیته پایدار است و از کپک زدن جلوگیری می کند.
روش تولید تیلوز
تیلوز از واکنش قلیایی سلولز با اکسید اتیلن تولید می شود. این واکنش برخی از گروه های هیدروکسیل روی پلیمر سلولز را به گروه های هیدروکسی اتیل تبدیل می کند. پلیمر به دست آمده یک اتر سلولزی است که در درجه اول به عنوان غلیظ کننده برای رنگ های مبتنی بر آب، جوهر و فرمول های چسب استفاده می شود. علاوه بر ماهیت مفید آن به عنوان یک عامل غلیظ کننده، مزایای کمک تعلیق، بایندر، امولسیفایر، تشکیل دهنده فیلم، تثبیت کننده امولسیون، پخش کننده، کمک نگهدارنده آب و کلوئید محافظ را نیز دارد.
کاربرد های تیلوز
در داروها و مواد غذایی
این ترکیب دارای خاصیت چسبندگی و تشکیل فیلم است و در محلول دارای عملکرد غلیظ کننده، امولسیون و پراکندگی است. می توان از آن به عنوان بایندر، تشکیل دهنده فیلم، غلیظ کننده، عامل تعلیق و تثبیت کننده مواد دارویی استفاده کرد. نقش کپسوله کردن ریز ذرات را در داروها ایفا می کند.
تیلوز با ویسکوزیته کم به عنوان یک کمکی در فرمولاسیون آفت کش ها عمل می کند، می تواند به طور موثر مواد سمی جامد را در اسپری مبتنی بر آب معلق کند و کارایی را افزایش دهد. از خاصیت تشکیل لایه آن می توان برای درمان سطحی دانه هایی مانند گندم استفاده کرد.
نمونه هایی از کاربرد تیلوز در دارو و مواد غذایی
- وقتی روی قرص ها اسپری می شود فیلم را تشکیل می دهد، به راحتی حل می شود
- در هنگام تزریق ویتامین B12 ، افزودن تیلوز به افزایش کارایی B12 کمک می کند.
- در حشره کش های مایع یا روغنی، افزودن آن می تواند باعث شود سمیت باقیمانده به حشرات مفیدی مانند زنبورها آسیب نرساند.
- در بستنی، نوشیدنی های شیر منجمد می تواند به عنوان تثبیت کننده عمل کند
کاربردهای تیلوز در صنعت
در رنگ لاتکس آب
به عنوان یک کلوئید محافظ تیلوز را می توان در پلیمریزاسیون امولسیون وینیل استات برای بهبود پایداری سیستم پلیمریزاسیون در محدوده وسیعی از مقدار PH استفاده کرد. در ساخت محصولات نهایی، می تواند رنگدانه ها، پرکننده ها و سایر مواد افزودنی را به طور یکنواخت پراکنده کند، تثبیت کند و اثر ضخیم کنندگی ایجاد کند.
در حفاری نفت
در انواع گل های مورد نیاز در حفاری، محل چاه ها، عملیات سیمان کاری و شکستگی از آن به عنوان غلیظ کننده استفاده می شود تا گل سیالیت و پایداری خوبی داشته باشد. در حفر چاه به افزایش ظرفیت حمل گل، جلوگیری از ورود مقدار زیادی آب از گل به مخزن و تثبیت ظرفیت تولید مخزن کمک می کند.
در ساخت و ساز و مصالح ساختمانی
با توجه به ظرفیت نگهداری آب قوی، تیلوز ضخیم کننده و چسباننده موثر دوغاب سیمان و ملات است. اضافه شدن به ملات، می تواند سیالیت و عملکرد ساخت و ساز را بهبود بخشد، زمان تبخیر را افزایش دهد و توانایی جلوگیری از ترک در مرحله اولیه سیمان را افزایش دهد.