غلظت دهنده ماده ای است که می تواند ویسکوزیته یک مایع را بدون تغییر اساسی در سایر خواص آن افزایش دهد. غلظت دهنده ها می توانند تعلیق سایر مواد یا امولسیون ها را بهبود ببخشند که باعث افزایش پایداری محصول می شود. عوامل غلیظ کننده اغلب به عنوان افزودنی های غذایی و به عنوان مواد آرایشی و بهداشتی شخصی مورد استفاده قرار می گیرند.استفاده ازغلظت دهنده های مختلف به دلیل تفاوت در طعم، شفافیت و پاسخ آنها به شرایط شیمیایی و فیزیکی در یک کاربرد خاص می تواند عملکرد متفاوتی داشته باشند
غلظت دهنده ها یکی از مهمترین نیازهای انواع فرمولاسیون هستند زیرا عوامل رئولوژیکی می توانند به طور قابل توجهی بر احساس پوست، پایداری محصول و حتی کارایی محصول تأثیر بگذارند.از نظر فنی، تمام غلظت دهنده ها با اتصال به آب یا از طریق جذب، تورم یا دافعه الکترواستاتیکی عمل می کنند. بطور کلی بهتر است از ترکیبی از غلظت دهنده ها استفاده کنید که با مکانیسم های مختلف کار می کنند و کارایی قوام دهندگی را بالا ببرند.
مکانیسم غلیظ شدن با تشکیل یک پیوند هیدروژنی بین یک گروه کربوکسیل و یک مولکول آب انجام می شود که به عنوان هیدراتاسیون توسط بخش کربوکسیلیک اسید شناخته می شود. این امر ویسکوزیته ساختاری را از طریق یک ساختار شبکه سه بعدی که در نتیجه غلیظ شدن پلیمری ایجاد می کند.
فهرست
انواع غلظت دهنده
بطور کلی چهار نوع غلظت دهنده وجود دارد که عبارتند از :
غلظت دهنده آکریلات
غلظت دهنده آکریلات معمولا برای کمک به تثبیت، قابلیت تعلیق و زیبایی شناسی استفاده می شوند. ترکیبات مبتنی بر آکریلات در دهه های گذشته اصلاح شده اند و در بسیاری از صنایع به جز لوازم آرایشی مانند رنگ ها، پوشش‌ها، جوهرها، منسوجات و غیره به طور فزاینده ای مورد استفاده قرار گرفته اند.
این پلیمرها به صورت آبگریز اصلاح و از قبل خنثی شده اند و همچنین پراکندگی آنها آسان تر شده است. در محصولات مراقبت شخصی آنها اکثرا در محصولات مراقبت های پوست و بسیاری از فرمول های مراقبت از مو و همچنین آماده سازی های دارویی مورد استفاده قرار می گیرند.
با توجه به ساختار خاص، این پلیمرها می توانند رئولوژی محصولات مراقبت از پوست را غلیظ و اصلاح کنند و همچنین باعث تثبیت سوسپانسیون و امولسیون شوند. آنها می توانند هموپلیمرهای آنیونی یا کوپلیمرهایی به شکل پودر باشند و پس از خنثی شدن با باز هیدراته و در آب متورم می شوند. با این حال آنها به الکترولیت هایی که ویسکوزیته آنها را به دلیل از دست دادن اتصال آب از طریق از دست دادن دفع بار کاهش می دهند، بسیار حساس هستند.
غلظت دهنده سلولزی
یکی از مفیدترین غلظت دهنده ها برای سیستم های آبی مشتقات سلولز هستند. آنها همچنین کاربردهای دیگری را نیز ارائه می دهند، در صنعت ساختمان، قابلیت اتصال آب سیمان، گچ و پرکننده ها را کنترل می کنند. آنها عملکرد مشابهی را در چسب های کاغذ دیواری انجام می دهند.
به عنوان افزودنی در شوینده های لباسشویی از سفید شدن و تغییر رنگ جلوگیری می کنند. به عنوان قوام دهنده در صنایع غذایی، ترکیب، شکل، ساختار و قوام مواد غذایی را افزایش می دهند. در تولید قرص های در داروسازی، به عنوان عوامل اتصال دهنده هستند و به آزادسازی مواد فعال کمک می کنند.
البته از مشتقات سلولز به عنوان غلظت دهنده در صنایع آرایشی و بهداشتی نیز استفاده می شود.از نظر تجاری مهم ترین و متنوع ترین دسته از غلظت دهنده های طبیعی هستند که انواع آنیونی، کاتیونی و غیریونی متعددی دارند. تمام مشتقات ابتدا با حل شدن سلولز با هیدروکسید سدیم و سپس واکنش با ماده شیمیایی عامل دار تولید می شوند.
غلظت دهنده پلی اورتان (HEUR)
غلظت دهنده پلی اورتان یک اصلاح کننده رئولوژی غیریونی مبتنی بر آب (پلی یورتان اصلاح شده آبگریز) با بوی کم و بدون حلال است که جریان و تراز عالی، عملکرد یکنواخت تشکیل فیلم و نمایش براق عملکرد و راندمان ضخیم شدن بالا را ارائه می دهد. این ماده دارای مزایای خاصی مانند
- اثر ضخیم شدن سریع، عملکرد پراکندگی خوب، مقدار اضافه کم و عملکرد هزینه بالا.
- حفاظت از محیط زیست، عملکرد ضخیم شدن طولانی مدت و پایدار.
- بهبود سیالیت، تسطیح و مقاومت در برابر پاشش.
- محدودیت های کمی در مقدار PH و طیف وسیعی از کاربردها وجود دارد.
- غلظت دهنده سیلیکونی
این ترکیب منحصر به فرد برای اکثر لاستیک های ساخت قالب سیلیکونی استفاده می شود که می توان آن را با هر دو سیستم تراکم و پخت به کار برد. در حالی که خواص سیلیکونی شناخته شده مانند نرمی را بدون احساس چربی یا چسبندگی ایجاد می کند.